احمد فهمی

آجر رسی به عنوان شناخته شده ترین مصالح در مهندسی عمران کاربرد گسترده ای در صنعت ساختمان دارد. مصرف بالای انرژی در پروسه تولید این آجرها علاوه بر افزایش هزینه تولید، آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می کند. همچنین امروزه با توجه حساسیت جهانی در خصوص کنترل انتشار گازهای گلخانه ای، بهتر است از مصالح جایگزین و سازگار با محیط زیست استفاده شود. استفاده از تکنولوژی ژئوپلیمریزاسیون در فرآیند تولید مصالح ساختمانی کمک بزرگی به کاهش هزینه تولید و مصرف انرژی خواهد نمود. در مقایسه با روش سنتی که آجرها در دمای بسیار بالا پخته می شوند، با استفاده از فناوری ژئوپلیمریزاسیون، تولید مصالح ژئوپلیمری با عمل آوری در دمای گرمخانه ای 70 درجه سانتی گراد میسر بوده و نیاز به دمای بالا برای تولید مصالح نیست. در این مقاله امکان استفاده از پودر و سنگ دانه های حاصل از آسیاب ضایعات و نخاله های آجر رسی برای تولید آجرهای سازگار با محیط زیست مورد مطالعه قرار گرفته است. بعد از آسیاب نمودن ضایعات و نخاله های آجر رسی، پودر حاصله برای تولید بیندر ژئوپلیمری نمونه ها و سنگ دانه های آجری حاصله به عنوان فیلر در ساخت نمونه ها مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش تاثیر غلظت محلول قلیایی، افزودن فیلر و سن نمونه ها بر روی مقاومت فشاری و جذب آب آجر بررسی شد. نتایج نشان داد که که با استفاده از پودر و سنگ دانه های بدست آمده از ضایعات و نخاله های آجر رسی آسیاب شده می توان برای تولید مصالح ژئوپلیمری متعارف ارزان قیمت با رده های مقاومتی مختلف اقدام نمود.