قادر حسین زاده

در این پروژه، لایه های نازک TiO2 با مورفولوژی های مختلف نانوکره، نانومکعب و نانوهرمی با روش پاشش فراصوت بر روی زیر لایه شیشه تهیه شدند. بر اساس نتایج تست فوتولومینسانس، لایه با مورفولوژی نانوهرمی بیشترین مقدار نقص تهی جایی اکسیژن و همچنین کمترین مقدار بازترکیب الکترون حفره را دارد. همچنین به دلیل نقص تهی جایی اکسیژن این نمونه کمترین گاف انرژی را نیز را دارد. به همین دلایل لایه نازک TiO2 با مورفولوژی نانوهرمی بهترین عملکرد فوتوکاتالیستی برای تخریب سم پاراکسن تحت تابش نور مرئی را دارد. همچنین در این مطالعه نانوکامپوزیت نامتجانس TiO2/ZnBi2O4/graphene در حضور ژل دانه به به عنوان سورفکتانت تهیه گردید. بر اساس نتایج حاصل حضور ژل دانه به دلیل پایداری سوسپانسیون نانوذرات و گرافن و توزیع یکنواخت نانوذرات TiO2/ZnBi2O4 بر روی سطح گرافن باعث بهبود عملکرد فوتوکاتالیستی نانوکامپوزیت حاصل میشود. که دلیل آن افزایش قابلیت جذب نور مرئی و کاهش بازترکیب حامل های بار بر روی سطح این کامپوزیت میباشد. علاوه براین در کار حاضر نانوکامپوزیت نامتجانس دوتایی TiO2-CeO2 تهیه گردید و به عنوان فوتوکاتالیست برای تخریب آنتی بیوتیک سولفامارازین تحت تابش نور مرئی استفاده شد. براساس نتایج حاصل نانورات CeO2 به صورت یکنواخت بر روی نانومیله های TiO2 توزیع شده اند. نتایج تست فوتوکاتالیستی نشان داد که کارایی فوتوکاتالیستی کامپوزیت TiO2-CeO2 در مقایسه با TiO2 به طرز چشم گیری بهبود یافته است که میتواند به دلیل جدایش موئثر حامل های بار باشد.