قادر حسین زاده

در سالهای اخیر، بسته بندی مواد غذایی از زباله هایی که پس از استفاده از محصول باقی می ماند، به سمت یک ماده فعال تبدیل شده است که میتواند همراه با مواد غذایی موجود در آن مصرف شود و یا در محیط به طور کامل تجزیه شود. فیلمهای خوراکی و زیست تخریب پذیر جایگزین سالمی برای بسته بندی مواد غذایی کلاسیک هستند. هدف از این پژوهش، بررسی اثر افزودن نانو ذرات اکسید روی و موسیالژ دانه شاهی بر خصوصیات حلالیت در آب و نفوذپذیری به بخار آب فیلم کربوکسی-متیل سلولز بود. نتایج نشان داد WVP با افزودن نانو ذرات اکسید روی تا سطح 5% کاهش معنی داری نشان داد. با افزایش غلظت ZnO تا سطح ،7% افزایش معنی داری در WVP مشاهده شد. اضافه شدن CSG به نانوکامپوزیتها تاثیر معنی داری بر WVP فیلمهای حاوی سطح مشابه ZnO نداشت. با افزودن ZnO و افزایش میزان نانوذره، سرعت تخریب و انحلال نانوکامپوزیتها کاهش معنی داری یافت. تاثیر مثبت افزودن CSG در کاهش معنی دار حلالیت نانوکامپوزیتها نیز اتفاق افتاد. در مجموع افزودن نانوذرات اکسید روی به همراه موسیلاژ دانه شاهی سبب بهبود خواص WVP و حلالیت در آب نانوکامپوزیتهای حاصله گردید.