لیلا فتح یونس نژند

در تحقیق کنونی به بررسی تاثیر روش های مختلف فعالسازی مکانیکی سطح فولاد ساده کربنی، بر ویژگـی هـای پوشـش فـسفاته حاصـله نظیـر ساختار و قدرت بهبود چسبندگی رنگ پرداخته شد . تصاویر SEM نشان داد که فعال سازی سطح توسط عملیات ماسه پاشـی، بـه دلیـ ل افـزایش مراکز فعال جوانهزنی، سبب تشکیل پوشش ریزدانه و متراکمتر شامل بلورهای فسفاته با متوسط ابعاد طـولی µm 65,57 شـد کـه در مقایـسه بـا بلورهای تشکیل شده بر روی سطوح فعالسازی شده توسط ساچمهپاشی و سنبادهزنی به ترتیب با متوسط ابعاد طـولی 72,169 و µm 14,118 ، کاهش چشمگیری را داشت. همچنین، بیشترین و چشمگیرترین کاهش در متوسط ابعاد طولی بلورهای فسفاته به حدود µm 99,24 ،در پوشـش اعمالی به روش ابداعی معرفی شده در این تحقیق تحت عنوان فسفاتهکاری مجدد مشاهده شد. مقایـسه نتـایج آنـالیز عنـصری EDX و SEM از سطح فلز پایه پس از سن باده زنی اولیه و نیز پس از پوشش زدایی سطح توسط سنباده زنی مجدد نشان داد که ذراتی از بلورهای فـسفاته اولیـه در طول پوشش زدایی در نواحی انحلال یافته سطح فلزپایه و شیارهای حاصل از سنباده زنی مجدد به دام افتادهاند که این ذرات در طول فسفاتهکاری مجدد به عنوان مراکز جوانه زنی عمل می کنند. نتایج آزمون چسبندگی نیز نشان داد که فسفاته کاری، قدرت اتصال لایه رنگ به سطح فلز پایـه را افزایش می دهد و هر چه ساختار پوشش اعمالی ریزدانه و یکنواخت تر باشد، بهبود بیشتری در کیفیت چسبندگی رنگ حاصل میشـود . از طرفـی نتایج نشان داد که با اعمال لایه عایق فسفاته بر روی سطح و افزایش خواص حفاظتی آن در نتیجه کاهش اندازه بلورهای فسفاته و تـراکم بـالای پوشش، کیفیت چسبندگیتر به دلیل ممانعت بیشتر از خوردگی زیر لایه رنگ، ترفیع یافت