20 اردیبهشت 1403
دانشگاه بناب
English
محمد امامی
مرتبه علمی:
استادیار
نشانی:
بناب- دانشگاه بناب
تحصیلات:
دکترای تخصصی / مهندسی مواد
تلفن:
04137745000
دانشکده:
دانشکده فنی و مهندسی
پست الکترونیکی:
memami [at] ubonab.ac.ir
گروه:
گروه مهندسی مواد
صفحه نخست
تحصیلات
علایق پژوهشی
عناوین دروس
فعالیتهای پژوهشی
سوابق اجرایی
پیوندها
مشخصات پژوهش
عنوان
تأثیر دما و زمان آنیل بین بحرانی بر ریزساختار و خواص مکانیکی فولاد پیشرفته استحکام بالای منگنز متوسط
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژهها
فولاد پیشرفته استحکام بالا آنیل بین بحرانی خواص مکانیکی مارتنزیت آستنیت
پژوهشگران
حمیدرضا شاهوردی (نفر اول)
،
امیرسالار دهقانی (نفر دوم)
،
محمد ذبیحی گرگری (نفر سوم)
،
محمد امامی (نفر چهارم)
چکیده
در تحقیق حاضر تأثیر دما و زمان عملیات حرارتی بر خواص مکانیکی و ریزساختار فولاد پیشرفته استحکام بالای منگنز متوسط با 5 درصد وزنی منگنز و 1/0 درصد وزنی بور موردبررسی قرار گرفت. سه دمای 680، 700 و 710 درجه ی سانتی گراد بر اساس پایداری فاز آستنیت (دماهای پایداری 50، 70 و 90 درصد) به عنوان دماهای آنیل انتخاب شدند. مشخصه یابی مکانیکی توسط آزمون کشش تک محوره و بررسی های فازی و ریزساختاری نیز توسط پراش پرتوی ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام گردید. شمش های آلیاژی، نورد داغ و سپس نورد سرد شدند. نمونه ی نورد سرد شده قبل از فرآیند آنیل دارای ساختار مارتنزیت بوده و فرآیند آنیل در هر سه دما منجر به بازپخت ساختار مارتنزیتی اولیه شد. با افزایش دمای آنیل از 680 به 710 درجه ی سانتی گراد، با افزایش درصد فاز آستنیت باقی مانده، استحکام کششی و ازدیاد طول نهایی افزایش و به علت بازپخت بیشتر فاز زمینه مارتنزیتی، تنش تسلیم کاهش یافت. بهترین خواص حاصله برای نمونه ی آنیل شده در 710 درجه ی سانتی گراد به مدت 20 دقیقه بود که منجر به حصول استحکام کششی MPa 960 و ازدیاد طول 22 درصد شد. در دمای آنیل 710 درجه ی سانتی گراد، با افزایش زمان آنیل از 10 به 20 دقیقه، درصد آستنیت باقی مانده و ازدیاد طول افزایش یافت ولی با افزایش بیشتر زمان به 30 دقیقه، به علت انحلال بیشتر فازهای رسوبی، پایداری فاز آستنیت کاهش یافته و فاز آستنیت حین سرمایش به فاز مارتنزیت تبدیل گردید و همین امر منجر به افت خواص مکانیکی نمونه شد.