پیمان نرج آبادی فام

زلزله را می­توان با توجه به قابلیت ایجاد بیشترین خسارت در کمترین زمان مؤثر و همچنین عدم تأثیر عملی پیش­بینی آن به عنوان مهم ترین حادثه­ی طبیعی از منظر مهندسی سازه و مدیریت بحران دانست. ازآنجایی که جلوگیری از وقوع این حادثه­ی طبیعی نیز عملاً میسر نیست، ساخت وساز ایمن و ایمن­سازی جوامع بشری مطمئن ترین و مؤثرترین راه مقابله با آن است. در این میان، آزمایشگاه­های علمی نظر به اهمیت ویژه­ای که دارند از اولویت­های ایمن­سازی به شمار می­آیند تا ضمن جلوگیری از ایجاد مانع در مقابل تولید یا گسترش علم و یا سایر اهداف تعریف شده مانند حمایت از صنعت و نیز سلامت دانشمندان و یا حتی سایر افراد جامعه (در صورت امکان انتشار مواد سمی) حفظ و دارایی­های ملی و اعتماد عمومی صیانت گردند. از این رو، در این مقاله اهمیت مسئله تبیین، جزئیات آن بررسی و راهکارها بحث می­شوند. به این منظور، فعالیت­های انجام شده در سایر کشورها و دانشگاه­های معتبری که در این زمینه پیشرو هستند مطالعه و عوامل مؤثر اعم از فنی، اقتصادی و اجتماعی تحلیل می­گردند. هر سه حوزه­ی قبل، حین و بعد وقوع زلزله مورد توجه قرار می­گیرند و آنچه بر این اساس نتیجه می­شود ضرورت توجه بر ایمن­سازی آزمایشگاه­ها و اماکن علمی در برابر زلزله با اولویت اقدامات حوزه­ی قبل زلزله در سه بخش (1) ساختگاه- سازه- اعضای غیر سازه ای، (2) تجهیزات و مواد و (3) برنامه­ریزی مدیریت بحران برای حین و بعد زلزله است. هزینه­ این ایمن­سازی حدود 5 الی 10 درصد مجموع هزینه­های بازسازی تخمین زده می­شود.