چکیده: گاز سنتزی می تواند گزینه مناسبی در موتورهای اشتعال تراکمی کنترل واکنشی باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی عددی تاثیر گازهای سنتزی با ترکیبات متفاوت، بر عملکرد موتور و آلاینده های آن در یک انرژی ورودی ثابت می باشد. بر همین اساس سه گونه متفاوت از گازهای سنتزی تولید شده توسط روشهای گازسازی، برای مقایسه با گاز سنتزی شبیه سازی شده مرکب از هیدروژن و مونوکسید کربن خالص، انتخاب شده اند. با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از گاز سنتز خروجی از گازسازها در موتورهای مذکور منجر به کاهش تولید اکسیدهای نیتروژن در ازای افزایش تولید دوده، مونوکسید کربن و هیدروکربنهای نسوخته و کاهش بازده ناخالص اندیکاتوری نسبت به گاز سنتزی شبیه سازی شده می گردد. نسبت جرم هیدروژن به جرم سایر گونه های قابل احتراق در سوخت سنتزی با فشار و دمای بیشینه، بازده ناخالص اندیکاتوری و اکسیدهای نیتروژن نسبت مستقیم و با سایر آلاینده ها نسبت عکس دارد. گاز سنتزی نوع اول در حالت 60 درصد جایگزینی با دیزل، با کاهش 78 درصدی اکسیدهای نیتروژن و 11.7 درصدی بازده ناخالص اندیکاتوری نسبت به دیزل خالص و افزایش 3.6 درصدی تخریب اگزرژی نسبت به گاز سنتزی شبیه سازی شده، بهترین گزینه برای استفاده در موتور در تمامی حالات جایگزینی می باشد.
