در این پژوهش یک چرخه تبرید گکس اجکتوری پیشنهاد و عملکرد ترمودینامیکی آن با چرخه های تبرید تک اثره اجکتوری، گکس ساده، و تک اثره ساده مقایسه شد. برای اجکتور، بر اساس تئوری کینان و بهره گیری از مدل های ارائه شده در ادبیات فن، مدل جدیدی ارائه شد با تغییر دما های اواپراتور و ژنراتور عملکرد این چرخه ها از نقطه نظر قوانین اول و دوم ترمودینامیک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که بازده قانون اول و دوم چرخه گکس اجکتوری به ترتیب در حدود 25 و 16 درصد نسبت به چرخه تبرید جذبی تک اثره اجکتوری، در شرایط یکسان، افزایش می یابد. همچنین مشاهده می شود که برای چرخه ترکیبی گکس-اجکتوری، افزایش دمای ژنراتور ابتدا باعث افزایش و سپس باعث کاهش قانون اول و دوم می شود در حالی که در شرایط مشابه افزایش دمای ژنراتور منجر به کاهش بازده قانون اول و دوم چرخه تبرید تک اثره اجکتوری می شود.
