مسئله خستگی به عنوان عامل اصلی در خرابی قطعات مکانیکی و صنایع هوافضا شناخته شده و آسیب های ناشی از خستگی در ورق ها عامل اصلی خرابی در اغلب قطعات تولید شده می باشد. وجود ترک سبب کاهش میزان بارپذیری و عمر خستگی و تضعیف آن ها می شود. شناسایی و داشتن درک صحیحی از این پدیده می تواند در جلوگیری و یا کاهش خرابی های ناشی از آن نقش بسزایی داشته باشد. در این میان استفاده از سوراخ و انبساط سرد در ورق ها یکی از ساده ترین و در دسترس ترین روش ها برای کاهش ضریب شدت تنش در نوک ترک و در نتیجه کاهش نرخ رشد ترک در ورق ها است. در این مقاله، مدل سازی المان محدود و محاسبه عمر خستگی با معیار GLINKA برای بارگذاری های مختلف انجام گرفته و نتایج بدست آمده مطابقت قابل قبولی با نتایج تجربی دارد.
