قادر حسین زاده

آلودگی محیط زیست توسط پساب های نفتی یکی از نگرانی های زیست محیطی قرن حاضر است که پیدا کرده راح حلی برای آن بسیار ضروری به نظر می رسد. آلاینده های موجود در پساب های نفتی خروجی از پالایشگاه های نفت، عمدتاً ترکیبات کربنی می باشد که تخلیه آن ها به محیط زیست بسیار مضر است. از طریفی با توجه به کمبود آب، بازچرخانی آن به شرط حذف آلاینده ذکر شده لازم و ضروری است. در بین روش های موجود برای تصفیه اینگونه از آلاینده ها، روش های جداسازی غشایی با توجه به مزایای بسیاری که نسبت به سایر روش های جداسازی دارند، یک روش پرکاربرد در این زمینه است. معمولاً هزینه های مربوط به فرآیندهای جداسازی غشایی یکی از نگرانی های اصلی صنایع در این زمینه است. استفاده از غشاهای پلیمری ارزان قیمت یکی از راه های کاهش هزینه ها در فرآیندهای غشایی است. پلیمر پلی کربنات (PC) یک پلیمر ارزان قیمت است که از آن میتوان در ساخت غشاهای پلیمری استفاده کرد که در این پژوهش نیز از غشاهای PC به منظور تصفیه پساب نفتی استفاده شده است. با توجه به آبگریز بودن آلاینده های کربنی موجود در پساب های نفتی و همچنین ماهیت نسبتاً آبگریز غشاهای PC، بهبود در خاصیت آبدوستی غشاهای PC به منظور کاهش در گرفتگی غشاها بسیار حائز اهمیت است. بدین منظور، از ساختارها نانوکامپوزیتی و با استفاده از نانوذرات هیدروکسیدهای دو لایه ای (LDH) که به عنوان یک نانوذره با خاصیت آبدوستی بالا شناخته می شوند به دو صورت NO3. Al Mg LDH و CO3. Mg Al LDH سنتز و در ساختار غشای PC استفاده شد. عملکرد غشاهای ساخته شده در یک سامانه غشایی جریان عرضی و به منظور حذف آلاینده های ترکیبات کربنی در پساب نفتی پالایشگاه تبریز مورد اریابی قرار گرفت. آنالیز های XRD، FTIR و FE-SEM برای بررسی خواص ساختاری نانوذرات سنتز شده استفاده گردید. نتایج حاصل از ارزیابی خصوصیات فیزیکی غشاها نشان داد که غشاهای نانوکامپوزیتی حاوی 5/1 درصد وزنی از نانوذرات NO3. Al Mg LDH و CO3. Mg Al LDH بیشترین خاصیت آبدوستی و تخلخل در مقایسه با سایر غشاها دارند. آزمون FESEM از سطح شکست غشاها نشان داد که افزودن نانوذرات CO3. Mg Al LDH در مقایسه با نانوذرات NO3. Al Mg LDH تعداد حفرات بزرگ بیشتری را در ساختار غشای PC ایجاد کرد. نتایج حاصل از اریابی عملکرد غشاها در سامانه غشایی جریان عرضی نشان داد که برای هر دو نوع