حبیب اعتمادی

امروزه مسئله آب به عنوان یکی از عناصر حیات بخش بشری، یکی از با اهمیت ترین مسائل روز دنیا محسوب میگردد. مدیریت منابع آب نیز با محدودیتهای جدیدی روبروست که قبل از آن به هیچ وجه دراین ابعاد مطرح نبوده است. استفاده از غشاها مخصوصا غشاهای پلیمری، بمنظور حذف آلودگی ها از آب و تصفیه پسابهای تولید شده در مصارف گوناگون به عنوان جایگزین روشهای قدیمیتر، مورد توجه قرار گرفته است. این روش در کنار مزایایی فروانی که دارد، معایبی دارد که مهترین آنها پدیده گرفتگی غشا است که این پدیده باعث کاهش شار عبوری آب میشود. پلیمر پلیکربنات به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد، مقاومت گرمایی بالا و هزینه کم، انتخاب خوبی برای تهیه غشای پلیمری است.هدف اصلی این تحقیق در ابتدا سنتز واصلاح سطح نانوذرات سیلیکا بود.سپس استفاده از این نانوذرات از 0تا 0/5درصد وزنی در ساختار غشاهای نانوکامپوزیتی فیلم نازک TFNبرای بررسی اثر آن بر ساختار و عملکرد غشاهای TFNبود. از روشهای مختلفی شامل WCA،FE-SEM ،FTIR-ATRبه منظور تعیین مشخصات ساختاری غشاهای ساخته شده استفاده شد. همچنین غشای کامپوزیتی فیلم نازک TFCو غشاهای نانوکامپوزیتی فیلم نازک TFNدر فیلتراسیون هیومیک اسید و در سامانههای غشایی مورد ارزیابی قرار گرفت.میزان پس زنی برای غشاهی TFCدر حدود %97.9بود در حالی که برای غشاهای TFNدر حضور نانوذرات اصلاح شده سیلیکا آمین دار به %98.5رسید