به منظور برطرف کردن محدودیت های داربست های زیست تخریب پذیر و تزریق سوسپانسیون های سلولی در بازسازی بافت های مختلف، تهیه ی ورقه های سلولی آماده شده توسط کشت سلول های تهیه شده از بیماران توجه زیادی را در زمینه مهندسی بافت جلب کرده است. در روش مرسوم، بازیابی ورقه های سلولی با استفاده از آنزیم های پروتئولیتیک انجام می شود. مشکل روش های مرسوم در این است که آنزیم سبب آسیب پروتئین های موجود در محل اتصال بین سلول-سلول و برهمکنش های سلول-محیط خارج سلولی می شوند. از اینرو، ساخت ظروف کشت سلولی هوشمند برای تولید ورقه های سلولی جهت بازساختی و احیاء بافت آسیب دیده مورد توجه قرار گرفته است. اصلاح سطح ظروف کشت سلولی با مواد پاسخگو، این امکان را فراهم می آورد که سطوح ظروف کشت سلولی اصلاح شده به یک محرک بیرونی مثل تغییر دما، تغییر pH، تغییر حلال و اعمال یک میدان مغناطیسی خارجی پاسخ بدهند. در بین تکنیک های مختلفی که می توانند برای ایجاد فیلم های نازک پلیمری بر روی سطوح مختلف استفاده شوند، برس های پلیمری از علاقه مندی فزاینده ای در طی سال های گذشته بواسطه ساختار منحصر بفردشان برخوردار شده اند. در پژوهش حاضر پوشش های کوپلیمری PNIPAM-co-PDEAEMA بر روی سطوح ایجاد می شود. در ادامه خواص فیزیکی شیمیایی پوشش های ایجاد شده مورد بررسی قرار می گیرد. از آنجاییکه پارامترهای مختلفی مانند ماهیت پلیمر، چگالی پیوندخوردگی و ضخامت برس های مولکولی و غیره روی خواص و ویژگی های ظروف کشت سلولی موثر است، پوشش های کوپلیمری با شرایط بهینه می تواند برای کاربرد در تهیه ظروف کشت سلولی مورد استفاده قرار گیرد.
