بررسی فرآیندهای انتقال حرارت و ارائه روش های جدید در راستای ارتقای انتقال حرارت در سیالات غیرنیوتنی در سال های اخیر توجه زیادی را به خود معطوف کرده است. در میان روش های مختلف، بهره گیری از نانوذرات یکی از روش های مناسب به منظور ارتقای انتقال حرارت می باشد. پژوهش های متعددی در راستای بهبود انتقال حرارت در سیالات غیر نیوتنی با افزودن نانو ذرات انجام شده است که در این بررسی به تعدادی از این پژوهش ها پرداخته شده است. نانوذراتی که بیشتر در این حوزه مورد استفاده قرار گرفته اند، عبارتند از Al2O3، TiO2، SiO2 ، CuO و Ag که در این میان اکسید آلومینا بیشترین کاربرد را داشته است. همچنین از سیالات پایه پر کاربرد می توان به آب، سدیم کربوکسی متیل سلولز، اتیلن گلیکول و یا ترکیبی از آب و سدیم کربوکسی متیل سلولز اشاره نمود. در میان سیالات پایه، سیال هیبریدی آب و سدیم کربوکسی متیل سلولز بیشترین کاربرد را دارد. به طور کلی مشخص شد که افزودن نانوذرات در مقادیر کمتر از 5 درصد حجمی منجر به افزایش نرخ انتقال حرارت در سیالات غیر نیوتنی می شود.
