محمد امامی

با توجه به استفاده از عناصر گران قیمت و استراتژیکی مانند نیکل و کروم در فولادهای زنگنزن موجود در بازار، در طرح حاضر با هدف دستیابی به آلیاژهای پایه آهن مقاوم به خوردگی با قیمت مناسب، تلاش شد تا از قابلیت آستنیتزایی عنصر ارزان قیمت منگنز برای بررسی امکان جایگزینی نیکل به این عنصر استفاده نمود. همچنین کروم که به عنوان اصلیترین عنصر مشارکت کننده در ایجاد لایههای رویین در فولادهای زنگنزن کاربرد دارد با مقادیری از عناصر آلومینیم و مس جایگزین شد. برای این منظور منگنز آلیاژها بین 15تا 28درصد وزنی، کروم 10تا 16 درصد وزنی، آلومینیم 0تا 5درصد وزنی، مس 0تا 3درصد وزنی، و نیکل 0تا 5درصد وزنی انتخاب شد. این عناصر از دو جنبه مورد بررسی قرار گرفتند: در ابتدا تاثیر این عناصر بر ریزساختار آلیاژهای تولیدی و بررسی آستنیتزایی مورد توجه قرار گرفت و سپس کارایی این آلیاژها در دو محیط خورنده اسید سولفوریک 0/5مولار و کلرید سدیم 3/5 درصد وزنی بررسی شد. با توجه به بررسیهای انجام شده منگنز حتی در مقادیر حدود 28درصد وزنی هم قادر به تشکیل آستنیت نشد. علت این امر به درصد کروم معادل بالای این آلیاژها به علت وجود مقادیر بالای آلومی