طول عمر و پایداری سازه‌ها، مستقیماً به انتخاب ماهیت و خواص مواد ساخته شده در حفظ و ثبات عملکرد سازه وابسته است. این انتخاب‌ها اغلب شامل هزینه و خواصی در سازه‌های تاب‌آور مطرح هستند. عملکرد این مواد با هزینه‌های اولیه و طول عمر و پایداری مختلف، متفاوت خواهد بود. تاب آوری در انتخاب مواد مهندسی از اهمیت و کاربرد بسزایی برخوردار است. این ویژگی در انتخاب موادی که قادر به تحمل تنش‌های مکانیکی هستند و بعد از تغییر شکل به حالت اولیۀ خود باز می‌گردند مؤثر است. همچنین این ویژگی موجب توسعۀ مواد و کامپوزیت‌های جدید با خواص بهبود‌یافتۀ جذب انرژی می‌شود. این مقاله نقش مهمی را که علم مواد در توانمندسازی انتخاب‌های آگاهانه برای تاب‌آوری ایفا می‌کند، شرح می‌دهد و همچنین پارامترهای موثر از جمله استحکام، خوردگی، چقرمگی و چگالی بر انتخاب مواد برای ساخت و ساز جدید را معرفی می‌کند. دستیابی به ترکیب فولادهایی که بالاترین استحکام به همراه خواص ضریه‌ای مناسب و با قابلیت جوشکاری به عنوان مواد تاب‌آور در سازه‌ها مطرح هستند از مهمترین اهداف مهندسین مواد است.
