مهدی حاتمی

جاذب های زیستی با توجه به کارآیی آن ها در حذف یون های فلزی از محلول های آبی و با توجه به سازگاری زیست محیطی آن ها، توجهات جهانی را به خود جلب کرده اند. با این حال، جداسازی زیست توده از محلول آبی، برای کاربرد بیوتکنولوژی، نسبتاً دشوار است و نرخ آهسته ی کاهش زیستی یون های فلزی، تنگنایی برای سنتز جاذب های بیولوژیکی است. در این پژوهش، یک جاذب نوین سریم/کیتوسان تهیه شده و برای حذف بسیار مؤثر فلزات سنگین از محلول های آبی استفاده شد. سنتز سبز و بدون حلال نانوکامپوزیت CT/PMBT/CeO2@PoDA از طریق واکنش آمیداسیون درجای کیتوسان، دی اسید و TPP، با استفاده از مایع یونی TBAB، به عنوان بستر واکنش، در دمای °C 120 انجام شد. سنتز نانوکامپوزیت هسته-پوسته ی ساختاریافته برای غنی سازی این یون های فلزی به تفصیل توضیح داده شده است. جاذب سنتزشده توسط طیف سنجی مادون قرمز فوریه (FT-IR)، پراش اشعه ایکس (XRD)، طیف سنجی فرابنفش (UV-vis)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی پراش انرژی اشعه ایکس (EDX)، به منظور مشاهده ی گروه های عاملی سطوح آن ها، مطالعات ساختاری، مکانیسم جذب و مورفولوژی، مشخصه یابی گردیدند. نانوکامپوزیت CT/PMBT/CeO2@PoDA، با درصدهای وزنی مختلف نانوذره نسبت به کیتوسان (1، 3، 5 و 7 درصد وزنی) تهیه و در محلول های نمکی FeCl3، CuSO4، K2CrO4، AgNO3 و NiCl2، به ترتیب جهت جذب یون های Fe3+، Cu2+، Cr6+، Ag+ و Ni2+ قرار داده شد. رفتار جذب یون بر روی نانوکامپوزیت ها، که از طریق تجزیه و تحلیل UV مورد بررسی قرار گرفت، خصوصیات جذب عالی با یون های فلزی مختلف را نشان داد، که در کاربردهای جذب فلزات سنگین استفاده می شود. داده های سینتیکی و ترمودینامیکی و همچنین جذب ایزوترمال و تاثیرات pH بر میزان جذب، جمع آوری و مورد مطالعه قرار گرفت. پروتکل سبز کنونی، دارای مزایایی مانند محصولات نوین، پایداری انرژی، زمان کوتاه واکنش، بازده ی بالای محصولات، زیست پذیری اقتصادی و قابلیت بازیابی نانوکامپوزیت است که این پروژه را رویکردی ارزشمند می سازد.