مرضیه رنجبر محمدی

پساب صنعت نساجی عمدتا رنگی، شامل ذرات جامد معلق، ترکیبات آلی با ساختارهای پیچیده و غیر قابل تجزیه زیست محیطی است. تصفیه این پساب ها به دلیل مصرف زیاد آب و حضور ترکیبات شیمیایی متنوع بویژه رنگزاها مورد توجه بسیاری از محققان بوده است. تاکنون روش های متداول فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی برای تصفیه پساب های نساجی بکار گرفته شده اند، ولی با توجه به وضع قوانین دقیق و سختگیرانه زیست محیطی، این روش ها برای رسیدن به استانداردهای آب برای تخلیه در منابع آبی مناسب نبوده و روش های پیشرفته تصفیه پساب مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه فرایندهای فتوکاتالیستی مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. از مزایای این روش، انجام فرایند در دما و فشار محیط و معدنی شدن کامل آلاینده ها می باشد. جداسازی نانو ذرات فتوکاتالیست پس از انجام فرایند تصفیه از مهمترین معایب استفاده از آنها بویژه در مصارف صنعتی است. از مهمترین معایب این روش هنگام استفاده از محلول فتوکاتالیست به صورت سوسپانسیون، کدر شدن محلول و کاهش راندمان رنگبری به دلیل کاهش نفوذ نور در محلول می باشد و مشکل جداسازی و عدم امکان استفاده مجدد فتوکاتالیست پس از اتمام فرایند وجود دارد. از طرفی کتیرا به عنوان یک پلیمر زیست تخریب پذیر در ساختار خود دارای گروه های آبدوست فراوانی مانند هیدرکسیل، کربوکسیلیک اسید و نمک های کربوکسیلات می باشد که برای انجام اصلاحات در ساختار شیمیایی آن قابل بهره برداری هستند. این محصول طبیعی از دو جز اصلی تشکیل شده است، که شامل یک جز محلول در آب شامل تراگانتیک اسید و یک جز نامحلول اما قابل تورم در آب به نام باسورین می باشد. این ساختار بی نظیر به آن خواص هیدروژلی و تورمی مناسبی داده به گونه ای که در محیط های آبی می تواند تا چند برابر ظرفیت خود آب جذب نموده و متورم شود. این زیست پلیمر ارزان و در دسترس که بومی کشور ایران می باشد دارای خاصیت آنتی باکتریالی مناسبی بوده و یکی از مقاومترین صمغ ها در مقابل اسیدها است. . در این طرح نانو ذرات TiO2بکار رفته درون هیدروژل کتیرای تهیه شده تثبیت خواهد شد و بدین ترتیب از ورود نانو ذرات TiO2 به پساب جلوگیری می شود و امکان استفاده در چندین چرخه رنگبری بررسی می گردد. با تثبیت TiO2 بر بستر هیدروژلی کتیرا به دلیل جذب رنگزا و در نتیجه در دسترس بودن آنها برای فتوکاتالیست، راندمان حذف