در سال های اخیر توجه طیف وسیعی از دانشمندان به سمت تولید داربست های زیست تخریب پذیر و زیست سازگار جهت ترمیم و جایگزینی بافتهای آسیب دیده جلب شده است. استفاده از مواد طبیعی حاصل از عصاره های گیاهی در ساختار داربست های زیستی در کارهای اخیر مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله از صمغ حاصل از درخت انجیلی ) Parrotia perscia )جهت بررسی قابلیت استفاده از آن در ساخت داربست استفاده شد. داربست های تهیه شده به روش الیه به الیه تهیه شدند. به این منظور که یک الیه از پلیمر پلی وینیل الکل با مقدار مشخصی از صمغ ریسیده شده و سپس یک الیه پلی کاپروالکتن بر روی آن ریسیده شد و این عمل یک بار دیگر تکرار گردید. در نهایت خصوصیات مورفولوژیکی و آبدوستی نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفت.
