هدف از ارائه ی مقاله حاضر بررسی و مقایسه ی نهاد های حامی معماری در ایران صفوی و ترکیه عثمانی ونقش این سازمانها در شهرسازی و ارسن های شهری می باشد.در این نوشتار که روش آن توصیفی –تحلیلی است سعی شده ضمن تشریح خصوصیات و ویژگی های هر یک از دوره ها که تاثیرات شگرفی در منظر معماری و شهرسازی بر همدیگر داشته اند – بررسی ارسن های شهری در هر دوره مورد مقایسه قرار گیرد.نتایج این بررسی حاکی از آن است که معماری اسلامی با وجود پراکنده بودن در سرزمین های مختلف ،از عناصر مشترک زیادی بهره می برد ولی با این حال با وجود ارتباطاتی که بین دو کشور ایران و ترکیه صورت پذیرفته و تاثیراتی که روی همدیگر گذاشته اند تفاوت های زیادی نیز در بین آنها دیده می شود که برخاسته از مسائل اقلیمی ، تاثیر پذیری از معماری دوران های گذشته ی هر منطقه و نیز تأثیر پذیری از سنت وجهان بینی برخاسته از فرهنگ وآداب بومی می باشد.
