ناصر قاسمیان

در این پروژه با ارائه یک کار جدید، در مرحله اول پلیمر پرشاخه پلی(پروپیلن ایمین) با هسته اتیلن دی آمین تا نسل پنجم طبق دو مرحله سنتز شد. 1-افزایش مایکل آکریلونیتریل به یک گروه آمین اولیه؛ 2-احیای گروه های نیتریل با کاتالیست LAH. سپس با آزمون های FTIR و CNMR سنتز ساختارهای مختلف تایید شد. طبق آزمون GPC شاخص پراکندگی پلیمر ها بر اساس زمان اقامت با افزایش نسل ها، از 01/1 تا 09/1 بدست آمد. در مرحله دوم نمک طلا سنتز شد. به طور خلاصه، فلز طلا تکه تکه شد و در محلول 25% حجمی HNO3 و 75% درصد حجمی HCL قرار گرفت و حرارت دادن تا دمای ℃80-70، تا زمانی که انحلال تکه های طلا در پایین ظرف دیده شود ادامه یافت. سپس طی عملیات (تبخیر/تغلیظ) تحت حرارت تا زمانی که HNO3 به طور کامل از بین برود HCL به محلول اضافه گردید. سپس آب دیونیزه تحت هم زدن به محلول اضافه شد تا بخارات اسید از بین رود و در آخر با تغلیظ محلول تحت حرارت دادن و قرار دادن آن داخل دسیکاتور نمک طلا تهیه شد. در آخر دندریمر در آب مقطر حل شد و به نمک طلا اضافه گردید تا عملیات احیا صورت گیرد. محلول سازی به این صورت انجام پذیرفت که مقادیر مختلف از دندریمر به نمک طلا اضافه گردید و صحت احیا شدن نمک طلا توسط دندریمر توسط تست های UV-Vis، DLS، TGA و FE-SEM مورد بررسی قرار گرفت. نتایج UV-Vis از دندریمر نشان داد که پیک های مربوط به آن قبل از ناحیه nm350 و بعد از عملیات احیا، پیک های پهن در ناحیه 600 الی 850 نانومتر نشان دهنده واکنش دادن آمین های انتهایی دندریمر با نمک طلا و آگلومره بودن محلول بود. نتایج DLS برای نمونه های 1 تا 4 به ترتیب 03/97، 3/165، 4/272، 7/135 بود در حالی که نتایج FE-SEM برای نمونه 1 تا 4 به ترتیب برابر 92/50، 88/53، 56/62 و 98/41 نانومتر بود. مقایسه نتایج بین نتایج DLS و FE-SEM نشان می دهد که DLS اندازه ذرات را در حالت آگلومره به ما نشان می دهد در حالی که FE-SEM اندازه ذرات منحصر به فرد یا مختص خود نانوذره را به ما نشان می دهد. در آخر نتایج TGA نشان داد که کاهش درصد وزنی برای نمونه های 1 تا 4 به ترتیب برابر 1/23% ، 1/34% ، 41% و 1/45% و دانسیته پیوند طبق محاسبات نشان داد که گروه های انتهایی دندریمر با موفقیت با نمک طلا واکنش داده است و همچنین با افزایش غلظت پلیمر چگالی پیوند افزایش یافته و برهمکنش بین دندریمر و نمک