ظهور میکروسیالات دیجیتال در حوزه فناوری آزمایشگاه بر روی تراشه نوید دهنده یک پلت فرم در حال توسعه جهت کاربردهای تشخیصی با نتایجی از قبیل قابلیت حمل ، افزایش خودکار شدن ، کاهش مصرف انرژی ، سازگاری با تولید انبوه و توان عملیاتی بالا بود . در هر حال اغلب پلت فرم های میکروسیالات دیجیتال قابلیت های نوری محدودی (مانند انتقال نوری )را شامل می شوند. در زمینه میکروحسگرهای مجتمع به دلیل پیچیدگی کارکردهای نوری، مجتمع سازی با پلت فرم های میکروسیالات دیجیتال مشکل می نماید. یک حسگر با سطح آب گریز که پدیده الکترووتینگ باعث انتقال مایع می شود و با یک جزء فوتونیکی به طریق فناوری ساخت ناهمگن مجتمع شده است ، معرفی می گردد. کاربردهای تشخیصی زیادی می توانند از این روش مجتمع سازی حسگرهای نوری مجتمع سازی شده بهره بگیرند مانند حسگرهای ضریب شکست (حسگرهای تشدید پلاسمون های سطحی، حسگرهای میکرونوسان ساز). روش مجتمع سازی ناهمگن ما را قادر به ساخت حسگرهای نوری لایه نازک صفحه ای یکپارچه با سیستم های میکروسیالات دیجیتال می کند. در این پژوهش فرض بر این است که قطرات با حجم های میکرو و نانولیتر را بتوان بر روی سطوح الکترودی که با مواد دی الکتریک و آب گریز پوشانده شده اند ، با اعمال ولتاژ به حرکت در آورد و دستکاری نمود. پس از اعمال ولتاژ قطره ها به حرکت در آمده و در ناحیه واکنش با یکدیگر مخلوط می شوند و در اثر واکنش شیمیایی یک سیگنال نوری تولید می کنند . این سیگنال نوری را می توان به راحتی توسط یک دیود نوری به سیگنال جریان الکتریکی تبدیل کرد
