فناوری نانوفتوکاتالیستی یک مسیر پایدار و سازگار با محیط زیست برای غلبه بر مسائل زیست محیطی و انرژی را نشان می‌دهد. تولید موفقیت‌آمیز نانوفتوکاتالیست‌ها به چهار عنصر کلیدی همچون، توانایی جذب نور، چگالی مکان‌های فعال، ظرفیت ردوکس و نرخ نوترکیبی الکترون-حفره تولیدشده از نور بستگی دارد. از آنجایی که اکثر فوتوکاتالیست‌های نیمه هادی ذاتی نمی‌توانند تمام این الزامات را برآورده کنند، اغلب برای تقویت خواص فوتوکاتالیستی خود اصلاح می‌شوند. استراتژی‌های زیادی برای طراحی نانوفتوکاتالیست‌های جدید و کارآمد برای کاربردهای متنوع اتخاذ شده است. اولین قدم در اتخاذ این استراتژی‌ها انتخاب فوتوکاتالیست مناسب است. در این کار به بررسی خواص چندین فوتوکاتالیست عمده پرداخته می‌شود.
