امروزه با توجه به شرایط کنونی دنیا، اهمیت تولید میکروبی اتانول به عنوان سوخت زیستی سریعاً در حال افزایش می باشد. اتانول می تواند از ملاس چغندر قند، گلوکز و هیدرلیز اسیدی نشاسته دست آید. در تولید اتانول با استفاده از ملاس نیاز به هیدرولیز نشاسته نمی باشد و مستقیم از تخمیر و شکستن قند به دست می آید. در این تحقیق میزان تغییرات غلظت قند و تولید بیواتانول و کربن دی اکسید نشان داد که در دو روز اول فرآیند تخمیر، سرعت بسیار زیاد بوده و بعد از آن سرعت مصرف قند و تولید بیواتانول و کربن دی اکسید کاهش یافته و تقریبا ثابت می ماند. میزان قند مصرفی در دو روز اول از بریکس 25 به کمتر از بریکس 6 رسید. در مجموع ماکسیمم میزان تولید بیواتانول از ملاس چغندرقند و گلوکز به ترتیب به 200 و 285 میلی لیتر بر کیلوگرم بود و ماکسیمم مقدار کربن دی اکسید تولید شده از ملاس چغندرقند و گلوکز به ترتیب 78 و 82 مول بر لیتر رسید. همچنین با بررسی مدلسازی فرایند تخمیر برای مصرف قند و تولید بیواتانول و کربن دی اکسید مشخص گردید که مدل نمایی کاهشی با بالاترین R2 برای مصرف قند تطابق خوبی با داده های آزمایشگاهی دارد. و همچنین برای تولید بیواتانول و کربن دی اکسید مدل گمپرتز مدل خوبی می باشد.
