حبیب اعتمادی

بسیاری از مواد که در حال حاضر برای بسته بندی مواد غذایی استفاده می شوند، غیر قابل تجزیه هستند که مشکلات زیست محیطی را به همراه دارند . اخیراً نانوکامپوزیت های پلیمری جهت بسته بندی مواد غذایی، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. نانوذرات دارای سطح ویژه بالایی نسبت به ذرات در اندازه میکرو هستند که همین سطح ویژه بالا موجب بهبود برهمکنش بین ماتریس و نانوذرات می شود . علاوه بر این ، نانوذرات می توانند توابع دیگری مانند فعالیت های ضدمیکروبی ، عدم تحرک آنزیم و غیره داشته باشند . در این مقاله تأثیر نانوکامپوزیت های پلیمری / خاک رس بر نفوذ پذیری گازها در صنایع بسته بندی مواد غذایی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد . نتایج نشان می دهد که با افزایش درصد نانوذرات و لایه های خاک رس در ماتریس پلیمری ، عبوردهی گازها کاهش می یابد .