رضا حاجی آقائی وفائی

دراین پژوهش برای بهبود عملکرد سنسور رزونانس سطح، روش جداسازی دی الکترو فورزیز مورد مطالعه قرار گرفته است. جداسازی ذرات، یک مرحله مهم در تحقیقات بیولوژِیکی می باشد و کاربردهای مهمی در صنعت پزشکی از جمله داروسازی (مراحل اولیه و آزمایش موثرغربال گری دارویی( و تشخیص بیماری ها وانتقال خون دارد. این پژوهش نشان دهنده یک روش میکروسیالی جدید برای جداسازی دی الکتروفورزیز ذرات می باشد. برای بهترشدن عملکرد سنسور رزونانس پلاسمون سطح ابتدا ذرات را به وسیله پدیده دی الکتروفورزیز جداسازی نموده سپس با سنسور رزونانس سطح مورد سنجش قرار داد. علت این استفاده، هزینه، دقت، اثربخشی و سایر مزیت های این روش نسبت به سایر روش های میکروسکوپی می باشد. زنده ماندن ذرات در مرحله جداسازی ذرات از ویژگی های ذاتی می باشد که برای تشخیص بیماری ها در مراحل اولیه مهم است و همچنین برروی میزان اثربخشی آزمایش های مربوط به غربالگری دارویی و... مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات قبلی بر روی جداسازی به روش دی الکتروفورزیز نشان می دهد که این پدیده برای دستکاری سلولی بدون تماس فیزیکی در دستگاه های آزمایشگاهی بر روی تراشه عملکرد مطلوبی دارد. در این پژوهش نحوه اعمال نیروی دی الکتروفورزیز به ذرات در داخل کانال میکروفلوئیدیک و هدایت ذرات مورد نظر به سمت سنسور رزونانس پلاسمون سطح به وسیله نیروی دی الکتروفورزیز مورد بررسی قرار می گیرد و پارامترهای مهم جداسازی به وسیله شبیه سازی با نرم افزار المان محدود COMSOLمورد بررسی قرار گرفته و استخراج می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که جداسازی در فرکانس 100 کیلوهرتز عملکرد مناسبی دارد و رزونانس پلاسمون سطحی به علت حساسیتی که به تغییر محیط اطراف نانوذرات دارد، یک ابزار پیشرفته و قدرتمندی برای حسگری می باشد . امروزه کاربردسنسور رزونانس پلاسمون سطح در شناسایی و آشکارسازی مواد، گازهای شیمیایی و مولکول های بیولوژیکی موضوع مهم تحقیقات بین رشته ای علوم پایه، فنی مهندسی و علوم پزشکی است.