عباسعلی شریفی

سیستم OFDM ازجمله مدولاسیون­های چند حاملی است که در سیستم­های با نرخ ارسال بالا به جهت غلبه بر انتشار چندمسیره بسیار کارا هست. از آنجایی که خروجی این سیستم شامل چندین زیرحامل است که ممکن است به صورت هم فاز باهم جمع شوند، گاه وجود پیک­های با مقدار بالا به نسبت متوسط میزان پیک­ها، در سیگنال قابل مشاهده است. این مسئله را که به آن PAPR می گوییم دو مشکل عملکردی اساسی ایجاد می­کند، اول اینکه نیاز به تقویت کننده­های با محدوده­ی عملکرد خطی وسیع که پرهزینه هستند را به سیستم تحمیل می­کند و دوم اینکه مبدل­های آنالوگ به دیجیتال و دیجیتال به آنالوگ را دارای ساختمان بسیار پیچیده­ای می­کند. روش های متعددی جهت پردازش سیگنال برای کاهش مقدار PAPR که با استاندارهای مناسب مطابقت داشته باشد، مطرح گردیده اند. در این طرح ضمن بررسی کامل تکنیک های کاهش PAPR و مقایسه عملکردی و پیچیدگی محاسباتی آن ها، بر روی روش PTS تمرکز کرده و درنهایت روش های مناسب نوین جهت کاهش PAPR به دست آورده ایم.