علیرضا یوسفی

در این تحقیق که برای اولین بار در مورد تقلبات در ایران انجام گرفته، میزان وجود تقلب آب در آبلیموی طبیعی با استفاده از مدلسازی سیستم فازی تعیین شد. مشخصه های pH، هدایت الکتریکی (EC)، کنتراست و همگنی (بدست آمده از تصویر نمونه ها) به عنوان ورودی و میزان وجود تقلب آب به عنوان خروجی سیستم مدل در نظر گرفته شد. از درصد های تقلب 0 (آبلیموی طبیعی)، 5، 10، 15، 25، 30 و 40 برای آموزش سیستم مدلسازی و از 5/7، 5/12، 20 و 35 درصد وجود تقلب آب برای آزمون کردن سیستم استفاده شد. از سیستم استنتاجی فازی ممدانی (Mamdani’s FIS) و بکارگیری تابع عضویت مثلثی بعلاوه استفاده از هفت قانون، برای مدلسازی استفاده شد. برای تعیین کارآیی سیستم فازی در تشخیص میزان تقلب موجود، از پارامتر های آماری ضریب تبیین (R2) و RMSE[1] استفاده شد. بر اساس نتایج، مقدار بالای R2 و کم RMSE که به ترتیب برابر با 99/0 و 67/1 بودند نشان داد که سیستم استنتاج فازی یک ابزار قوی در تعیین میزان تقلب آب در آبلیموی طبیعی می باشد.