الهام نقاش زرگر

جراحات بافت تاندون و لیگامنت از رایج ترین جراحات بدن است که با توجه به مشکلات موجود در درمان جراحات این نوع از بافت ها، استفاده از انواع روش های مهندسی بافت از جذابیت بسیار بالایی برخوردار شده است. مهندسی بافت با بهره گیری از اصول شیمی، بیولوژیکی و مهندسی جهت بازسازی بافت زنده ایجاد گردیده است. به طوری که از بافت جدید انتظار می رود که ویژگی ها و خواص مکانیکی مشابهی با بافت طبیعی و قبلی داشته باشد. تاندون ها و لیگامنت ها ازجمله بافت های هم بند منظم، متراکم و آرایش یافته هستند که جهت انتقال نیرو و تسهیل حرکت در مفصل ها طراحی شده اند. در طراحی ابزارهای ترمیمی بافت های تاندون و لیگامنت ملاحظات زیادی از لحاظ عوامل متغیر بیومکانیکی مانند خواص مکانیکی و رفتار ویسکو الاستیک در محیط درون بدنی و برون بدنی باید در نظر گرفته شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی خواص مکانیکی و رفتار ویسکو الاستیک نخ های ابریشمی به عنوان ماده اولیه در طراحی انواع داربست های بافت تاندون و لیگامنت می باشد. برای این منظور خواص مکانیکی و رفتار ویسکوالاستیک (رهایی از تنش) نمونه نخ های ابریشمی با تغییر دو متغیر مهم نخ شامل تعداد لایه و تغییر تعداد تاب بر متر و هم چنین مجاورت با محلول شبیه سازی شده درون بدنی به شکل تجربی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با توجه به فیزیک و خواص فیزیولوژیکی بافت مورد نظر مدل ویسکوالاستیک مناسبی انتخاب گردید. در نهایت اثر عوامل مختلف اعم از تغییر تاب، اثر تعداد لایه و اثر تخریب در محیط برون بدنی برای دو حالت CREو رهایی از تنش مورد بررسی قرار گرفته و پارامتر های متغیر برآورد گردید. نتایج نشان دادند که افزایش تاب باعث کاهش نیرو در زمان مشخص و کاهش شیب افزایش تنش نسب به زمان در مراحل اولیه آزمون CREمی گردد که دلیل آن به سبب کشسان شدن نمونه ها در اثر افزایش تاب می-باشد. به عبارت بهتر نخ ها با افزایش تاب حالت فنریت بیشتری پیدا می کنند. همین حالت مشابه با افزایش تعداد لایه هم مشاهده می گردد. به گونه ای که نخ ها با افزایش تعداد لا کشسان تر گردیده اند. هم چنین نتایج تحلیل رهایی از تنش نشان دادند که با افزایش تاب و تعداد لا شیب تخلیه تنش نسب به زمان افزایش یافته است که این نیز به سبب فنری تر شدن نمونه ها با افزایش تاب و تعداد لا می باشد. نتایج به دست آمده از تغییر رفتار رهایی از تنش ابر