اسپاستیسیته یکی از اختلالات شایع حرکتی است که به علت ضایعات نورون حرکتی فوقانی در بیمارانی مانند سکته مغزی، آسیب نخاعی، فلج مغزی و مولتیپل اسکلروز رخ می دهد. سنجش آن با استفاده از مقیاس های بالینی استاندارد شده صورت می گیرد. در حال حاضر روش های متعددی مانند الکترومیوگرافی برای ارزیابی اسپاستیسیتی وجود دارد که رایج ترین آنها حرکت passive مفصل درگیر و تست پاندولوم وارتنبرگ می باشد. این روش به عنوان یک روش بیومکانیکال در اندازه گیریهای شدت اسپاستیسیته دقیق و قابل اعتماد بوده و نسبت به تغییرات اسپاستیسیته حساس است. هدف از تحقیق حاضر بررسی قابلیت ساخت و استفاده کلینیکی از دستگاه پاندولوم مبتنی بر شتاب سنج و سنسورهای الکترونیکی به عنوان اندازه گیری اسپاستیسیته می باشد. در این راستا از آونگ بجای انسان جهت انجام تست پاندول و سنسور شتاب سنج و سنسور ژیروسکوپ استفاده نمودیم.
