حرکت یک بخش ضروری و اجتناب ناپذیر زندگی بشر است. تقریباً هر کاری که ما در تعامل با محیط اطراف انجام می دهیم با تولید حرکات مرتبط است. در غیاب بینایی ما احساس دقیقی از موقعیت عضو نداریم. بنابراین در یک اتاق تاریک، ما قادر هستیم که انگشت سبابه خود را روی مرکز پیشانی قرار دهیم. این نشان می دهد که انسان موقعیت دست را در هر زمان در طول یک حرکت می داند و نقشه دقیقی از مکان در فضای بخش های مختلف بدن دارد. حسی که بدن برای رسیدن به این موفقیت به آن تکیه دارد پراپریوسپشن و یا حس عمقی نامیده می شود. اصطلاح پراپریوسپشن مربوط به درک خودآگاه است که شامل احساس موقعیت و حرکت اندام، احساس تنش یا نیرو، حس تلاش و تعادل است. درواقع حس عمقی منجر به انجام حرکات دقیق با مختصات درست می شود. هدف: در این تحقیق، یک روش و ابزار جدید و خودکار برای ارزیابی حس عمقی انگشت سبابه با استفاده از پردازش تصویر در فضای دوبعدی ارائه شده که دارای خطای انسانی کمتر، هزینه ی پایین تر، ارزیابی در مدت زمان کمتر و سریع تر است. در این روش مختصات دوبعدی نقاط مربوط به موقعیت انگشت سبابه در افراد، با حساسیت بیشتر و دقیق تر انجام می شود، مختصات نقاط هدف و مراحل انجام آزمایش توسط شرکت کننده، در لحظه و در صفحه ی مانیتور قابل نمایش است و به زبان ساده کاربردی و کلینیکی است و همینطور پایگاه داده ای با این روش برای انگشتان دست در زمینه ی حس عمقی ثبت نشده است. به طورکلی در جهت بهبود روش های قبلی درزمینه ی ارزیابی حس عمقی و ارائه ی یک روش جدید است. روش کار: . در این پژوهش از روش بازتولید موقعیت استفاده شد. مجموعاً 10 نقطه ی هدف برای هر شرکت کننده در نظر گرفته شده بود که برای هر یک از نقاط هدف، 4 مرحله تمرین و تست انجام می شد سپس با محاسبه ی خطای مطلق میزان دقت حس عمقی در افراد به دست آمد. آزمایش ها بر روی 38 فرد سالم که درمجموع شامل 27 سوژه ی زن و 12 سوژه ی مرد، در رده های سنی مختلف انجام شد. نتیجه گیری: ارزیابی حس عمقی انگشت سبابه با استفاده از پردازش تصویر بررسی شد به طور متوسط میزان خطا در 36 نفر شرکت کننده در رده های سنی مختلف در جهت X و Y تقریباً برابر یک سانتی متر و متوسط خطای حس عمقی در خانم ها و آقایان در جهت X کمتر از جهت Y است. میزان دقت در جهت X و در جهت Y به ترتیب 0.44 و 0.52 میلی متر است.
