بلورهای مایع، مواد ناهمسانگردی هستند که با خواص فیزیکی منحصربه فرد خود، روز به روز کاربرد بیشتری در دنیای فناوری می یابند. انواع نمایشگرها، حسگرها، ابزارهای اپتیکی نظیر عدسی های قابل کنترل بخشی از کاربردهای بلورهای مایع هستند. اما در کنار این کاربردها، بعضی خواص بلورهای مایع خالص نیز باید بهبود یابد که محققین روش های مختلفی را برای بهبود خواص آنها آزموده اند. یکی از این روش های موفقیت آمیز اضافه کردن نانوذرات به بلورمایع خالص است. در این تحقیق، نانوذرات بیسموت فریت به روش سل-ژل ساخته شده و با استفاده از چند روش مشخصه یابی شده اند. سپس نانوذرات به بلورمایع نماتیک E7 افزوده شده و وارد سل های پیش آراییده ی هموتروپ و پلنر شدند. سل های پر شده به دو صورت عادی و تحت اعمال میدان مغناطیسی ضعیف ثابت سرد شدند. سپس ضرایب دی الکتریک، آستانه ی فردریکز، زمان خیزش و زمان واهلش برای نمونه های آلاییده اندازه گیری شده و با مشخصات اندازه گیری شده برای بلورمایع خالص مقایسه شد. برای نمونه ی آلاییده ی سرد شده در حالت عادی، ناهمسانگردی دی الکتریک کاهش یافت اما برای نمونه ی آلاییده ی سرد شده در میدان مغناطیسی ناهمسانگردی دی الکتریک افزایش یافت. آستانه ی فردریکز برای نمونه های آلاییده نسبت به نمونه ی خالص افزایش یافت. زمان خیزش و واهلش برای نمونه ی آلاییده ی عادی نسبت به بلورمایع خالص افزایش یافت اما برای نمونه ی آلاییده ی سرد شده در میدان مغناطیسی، زمان خیزش و واهلش نسبت به بلورمایع خالص کاهش یافت. از تغییرات حاصل، نتیجه گرفته شد که حضور میدان مغناطیسی ثابت، هرچند ضعیف، در طی فرآیند آماده سازی سل ها بر مشخصات فیزیکی مخلوط نظیر پارامتر نظم و در نتیجه ضریب کشسانی و گرانروی چرخشی اثر می گذارد.
