مدیریت حادثه، مجموعه اقداماتی است که پس از وقوع رویداد آغازگر حادثه انجام میگیرد و سعی در مهار و محدودسازی آسیب شدید به سوخت را دارد. پس از حادثه TMI ،برای تهیه ابزارهای پشتیبان مدیریت حوادث تلاش های بسیاری شده است. حادثه فوکوشیما و توجه به آموزه های آن، اهمیت مدیریت حوادث وخیم را بیش از پیش نشان میدهد. در این پژوهش روشهای طراحی ابزارهای پشتیبان مدیریت حوادث وخیم نیروگاه های هسته ای، بررسی و طبقه بندی شده اند. ارزیابی مقایسه ای انجام گرفته، نقاط قوت و ضعف هر یک از این روشها را نشان میدهد و نهایتاً استفاده از روش ترکیبی و ویژگی های یک ابزار پشتیبان مدیریت حوادث وخیم پیشنهاد شده است.
