زمینه و هدف: هدف این پژوهش، مطالعه نحوه انتشار گازهای آلاینده خروجی از دودکش نیروگاه حرارتی سهند و تعیین حداکثر غلظت این آلاینده‌ها در مناطق اطراف نیروگاه است. مواد و روش ها: جهت مدل‌سازی انتشار گازهای خروجی از دودکش نیروگاه از نرم‌افزار SCREEN View استفاده شده است که می‌تواند با داده‌هایی نظیر نرخ جرمی انتشار آلاینده‌ها، دمای و سرعت گازهای خروجی، دمای محیط، ابعاد هندسی دودکش و ارتفاعات موجود در راستای انتشار، حداکثر غلظت آلاینده در میان تمام کلاس‌های پایداری هوا را در فواصل مشخص از دودکش نیروگاه محاسبه کند. در این پژوهش، غلظت آلاینده‌های دی‌اکسید نیتروژن، مونواکسید کربن و دی‌اکسید گوگرد در ٨ راستای شمال، شمال‌شرقی، شرق، جنوب‌شرقی، جنوب، جنوب‌غربی، غرب و شمال‌غربی دودکش نیروگاه محاسبه شده است. یافته ها: نتایج مدل‌سازی نشان می‌دهد که در فاصله ١٢١٨ متری از دودکش نیروگاه در معیار 1 ساعته، حداکثر غلظت دی‌اکسید گوگرد، دی‌اکسید نیتروژن و مونواکسید کربن، به ترتیب برابر با ۹۱٩/٩، ٥٤/١٤ و ١/٣٠٥ میکروگرم بر مترمکعب است. همچنین، برای راستاهای دارای ارتفاعات مرتفع‌تر از دودکش نیروگاه در معیار 24 ساعته، حداکثر غلظت دی‌اکسید گوگرد، دی‌اکسید نیتروژن و مونواکسید کربن، به ترتیب برابر با ٦٨٠/٥، ٤٠/٢٢ و ٠/٩٧ میکروگرم بر مترمکعب است. نتیجه گیری: بررسی نتایج به دست آمده برای حداکثر غلظت آلاینده‌های منتشر شده از نیروگاه حرارتی سهند نشان می‌دهد که غلظت آلاینده‌های دی‌اکسید نیتروژن و دی‌اکسید گوگرد در برخی از مناطق مجاور نیروگاه، بالاتر از حدود مجاز استانداردهای مربوطه ایران و سازمان بهداشت جهانی بوده و سلامت ساکنین این مناطق در معرض خطر است.
