کاربرد آلیاژهای حافظهی شکل به منظور مهاربندی لرزهای سازهها مورد مطالعه قرار میگیرد. به این منظور، مقاومسازی و بهسازی لرزهای ساختمانی واقع در ایران بررسی میگردد. برای شبیهسازی رفتار حاصل از آلیاژهای حافظهی شکل از یک مدل پدیدهشناختی استفاده میشود که با نتایج آزمایشگاهی تحقیقات پیشین راستیآزمایی شده است. بهسازی ساختمان بر اساس افزایش شتاب مبنا با فرض تغییراتی در تحلیل خطر منطقه انجام میگیرد. تحلیلهای سازهای به صورت تاریخچهی زمانی و برای هفت رکورد زلزله انجام میشوند. بر اساس نتایج حاصل، کاربرد آلیاژهای حافظهی شکل جهت مهاربندی ساختمانها چه در قالب مقاومسازی و چه به صورت بهسازی موجب بهبود عملکرد لرزهای از طریق کاهش شتاب طبقات، کنترل جابجاییها و افزایش ایمنی اعضای سازهای، اعضای غیر سازهای و تجهیزات میگردد . به طور مشخص برای ساختمان مورد مطالعه کاربرد مهاربندهای آلیاژ حافظهی شکل جابجاییها و شتاب طبقات را حدود % 05 نسبت به مقاومسازی و یا بهسازی بدون آنها کاهش میدهد.
