زلزله را میتوان با توجه به قابلیت ایجاد بیشترین خسارت در کمترین زمان مؤثر و همچنین عدم تأثیر عملی پیشبینی آن به عنوان مهم ترین حادثهی طبیعی از منظر مهندسی سازه و مدیریت بحران دانست. ازآنجایی که جلوگیری از وقوع این حادثهی طبیعی نیز عملاً میسر نیست، ساخت وساز ایمن و ایمنسازی جوامع بشری مطمئن ترین و مؤثرترین راه مقابله با آن است. در این میان، آزمایشگاههای علمی نظر به اهمیت ویژهای که دارند از اولویتهای ایمنسازی به شمار میآیند تا ضمن جلوگیری از ایجاد مانع در مقابل تولید یا گسترش علم و یا سایر اهداف تعریف شده مانند حمایت از صنعت و نیز سلامت دانشمندان و یا حتی سایر افراد جامعه (در صورت امکان انتشار مواد سمی) حفظ و داراییهای ملی و اعتماد عمومی صیانت گردند. از این رو، در این مقاله اهمیت مسئله تبیین، جزئیات آن بررسی و راهکارها بحث میشوند. به این منظور، فعالیتهای انجام شده در سایر کشورها و دانشگاههای معتبری که در این زمینه پیشرو هستند مطالعه و عوامل مؤثر اعم از فنی، اقتصادی و اجتماعی تحلیل میگردند. هر سه حوزهی قبل، حین و بعد وقوع زلزله مورد توجه قرار میگیرند و آنچه بر این اساس نتیجه میشود ضرورت توجه بر ایمنسازی آزمایشگاهها و اماکن علمی در برابر زلزله با اولویت اقدامات حوزهی قبل زلزله در سه بخش (1) ساختگاه- سازه- اعضای غیر سازه ای، (2) تجهیزات و مواد و (3) برنامهریزی مدیریت بحران برای حین و بعد زلزله است. هزینه این ایمنسازی حدود 5 الی 10 درصد مجموع هزینههای بازسازی تخمین زده میشود.
