قابلیت بازگردانندگی یکی از مهمترین مسائل مورد توجه آئیننامهها در زمینهی جداسازی لرزهای است. در این مقاله، قابلیت بازگردانندگی جداگرهای لغزشی فوقارتجاعی مجهز به آلیاژهای حافظهی شکل مطالعه میگردد. بدین منظور، ابتدا مالحظات تئوریک رفتار سیستم با استفاده از روابط انرژی بررسی و ضمن ایجاد یک درک کلی از مسئله روابط میان پارامترهای مؤثر مشخص میشوند. سپس قابلیت بازگردانندگی بر اساس مطالعات پارامتریک گسترده برای تعداد زیادی از طیف گستردهی تحریکات لرزهای ارزیابی میگردد. پردازش آماری نتایج تحلیلها نشان میدهد مقدار جابجایی ماندگار پس از تأثیر زمینلرزه به پارامترهای سازه و زلزله وابسته بوده و خصوصیات متضمن کفایت بازگردانندگی قابل تعیین میباشند.
