سمیه ملایی

در ساختمان های بتن مسلح همواره ستون‎ های سازه ای نقش کلیدی دارند. در اثر وقوع انفجار در خارج از ساختمان، ممکن است ستون های طبقات همکف و اول این ساختمان ها آسیب مستقیم متحمل شده و پدیده ی تخریب پیش رونده در ساختمان روی دهد که زیان های مالی و جانی آن به مراتب بیشتر از اثر مستقیم خود انفجار است. میزان ظرفیت محوری پسماند ستون ها پس از تجربه ی بارگذاری انفجار معیار خوبی در ارزیابی رفتار ستون های بتن مسلح تحت انفجار و تصمیم گیری مبنی بر لزوم مقاوم سازی و نحوه ی ترمیم این ستون ها محسوب می شود. در این مقاله، به روابط تجربی تخمین ظرفیت محوری پسماند ستون های بتن مسلح بعد از تجربه ی بارگذاری انفجار جانبی پرداخته شده است. در ابتدا، ظرفیت پسماند تعدادی مدل ستون بتن مسلح با مقطع مربعی با استفاده از تحلیل اجزای محدود صریح در نرم افزار تخصصی LS-DYNA تعیین شده است. تعداد معدودی رابطه ی تجربی جهت تخمین ظرفیت محوری پسماند ستون های بتن مسلح تحت اثر انفجار در دسترس است که در اینجا سه رابطه شامل روابط پیشنهادی توسط بائو و لی (2010)، وو و همکاران (2010) و آرلری و همکاران (2013) مورد بررسی قرارگرفته است. در این مقاله نتایج تحلیل اجزای محدود با تخمین های این روابط در تعیین ظرفیت محوری پسماند ستون ها مقایسه شده است. اختلاف تخمین های حاصل از این روابط با نتایج تحلیل اجزای محدود تحت سطوح بار محوری متفاوت در ستون و بارگذاری های مختلف انفجار بررسی شده است.