در این کتاب، مفهوم یک سپیسپتم روسازی چند لایه به منظور دستیابی به مقاومت بالا در برابر انفجار پیشنهاد شده است. پیکربندی روسازی چند لایه پیشنهادی به این صورت است: (الف) بتن آسفالتی ( )ACمسلح شده با ژئوستتیک ( )GSTکه به عنوان لایه بالایی استفاده میشود، و (ب) به دنبال لایه بتن با مقاومت بالا ( )HSCبه عنوان لایه دوم، و (ج) سپس کامپوزیت سیمانی مهندسی شده ( )ECCبه عنوان لایه زیرین. مجموعه ای از آزمایشهای ضربه آزمایشگاهی و انفجار در مقیاس بزرگ برای ارزیابی کارایی این مفهوم و نشان دادن مزیت این روسازی چند لایه پیشنهادی نسبت به سایر سیستمهای روسازی متداول گزارش شده است.
