ساخت ساختمان های مرتفع در گذشته بر اساس تقاضا برای فضا در مناطق پرجمعیت زمین انجام می شد. تشخیص ویژگی‌های یک ساختمان که آن را به عنوان ساختمان بلند طبقه‌بندی کند، کار دشواری است از دیدگاه طراحی سازه‌ای مناسب‌تر است که یک ساختمان را هنگامی بلند در نظر بگیریم که تحلیل و طراحی سازه‌ای،آن تحت تأثیر بارهای جانبی به ویژه نوسانات به وجود آمده توسط این بارها باشد. مهم‌ترین ایراد ساختمان های بلند سازه ای وجود لنگی برشی می باشد که سبب کاهش باربری سازه و افزایش تغییر شکل ها می گردد. پدیده لنگی برش در سازه‌ها در اثر تغییرمکان قائم ناهمگون ستون‌های واقع بر بال سازه به وجود می‌آید هر ستون داخلی نسبت به ستون خارجی سمت خود، تغییر شکل و نیروی محوری کمتری خواهد داشت. در سال های اخیر مطالعه بر روی پدیده لنگی برشی مورد توجه قرار گرفته است ولی این تحقیقات عموماً در سازه هایی با پلان های مستطیلی بوده و از مطالعه بر روی سایر پلان ها دور مانده است لذا اهمیت و ضرورت دارد تحقیق در زمینه نقش لنگی برسی در ساختمان های بلند با پلان نامنظم در پلان ای با سیستم بلند مورد بررسی قرار گیرد. تعداد دوازده مدل مختلف در این پژوهش بررسی شده است که شامل شش سازه منظم و شش سازه نامنظم با تعداد طبقات مختلف می‌باشند. نتایج حاصل از تحلیل این سازه‌ها شامل برخی پارامترهای کلی و نیروی محوری ستون‌های حاشیه سازه می‌شود.
