سمیه ملایی

در این پایاننامه پتانسیل خرابی پیشرونده در ساختمانهای چند طبقه تحت سناریوهای مختلف حذف ستون، با تمرکز بر انواع مختلف دال کف بررسی میشود. این پژوهش با استفاده از یک سری تحلیل در نرم افزار ،ETABSتاثیر حذف ستون در موقعیتهای گوشه خارجی، میانی خارجی و میانی داخلی را در ساختمانهای 10 ،5و 15طبقه فولادی و بتن مسلح ارزیابی میکند. همچنین، جابجایی عمودی و افقی ساختمانها، نسبت تقاضا به ظرفیت ( )D/Cستونها و تیرها و سطوح تنش در دالها در سناریوهای مختلف حذف ستون بررسی و مقایسه میشوند. مهمترین تحلیلها نشان میدهد که حذف ستونها به طور قابل توجهی یکپارچگی و مقاومت سازه در برابر خرابی پیشرونده را تحت تأثیر قرار میدهد و این تأثیرات بسته به نوع دال سقف متفاوت است. در ساختمانهای 5طبقه فولادی و بتنآرمه، دالهای مرکب (تیرچه بلوک) و وافل با سطوح تنش بالای 3/1مگاپاسکال و نسبت D/Cبیشتر از 1در ستونهای مجاور، بیشترین آسیبپذیری را نشان میدهند که بطور بالقوه میتواند به خرابی منجر شود. دالهای بتنی یکطرفه، دوطرفه و عرشه فولادی نیز الگوهای مشابهی را نشان میدهند و به ویژه در طبقات پایینتر، سطوح تنش بالایی در ستونها و دالها دارند. سیستمهای دال بتنی یکطرفه و دوطرفه، نسبت تنشهای کمتر و شکستهای موضعی بیشتری نسبت به سایر سیستمها دارند. در ساختمانهای 10و 15طبقه، بعد از حذف ستون، دالهای مرکب، وافل و عرشهفولادی بالاترین سطوح تنش و اضافهبار ستون را در مدلهای بتنآرمه و دال وافل بیشترین سطوح تنش را در مدلهای فولادی نشان میدهد. دالهای یکطرفه و دوطرفه و عرشه فولادی نیز روندهای مشابهی را دنبال میکنند. دالهای بتنی یکطرفه و دوطرفه، با وجود عملکرد بهتر نسبت به سایر سیستمها، همچنان با تنشهای بالایی در طبقات پایین مواجه هستند که میتواند نشاندهنده خرابی پیشرونده احتمالی باشد. بطورکلی، نتایج این مطالعه نشاندهنده ضرورت استفاده از استراتژیهای طراحی به منظور کاهش خطر خرابی پیشرونده است. این پژوهش بر اهمیت توجه به نوع دال و سناریوهای حذف ستون در فرآیند طراحی سازه، بهمنظور جلوگیری از خرابیهای فاجعهبار تأکید میکند. همچنین، پیشنهاداتی برای افزایش انعطافپذیری سازه و تضمین ایمنی در شرایط حذف ستون ارائه شده است که البته این امر به انجام تحقیقات بیشتری نیاز دارد