سمیه ملایی

لاصه پدیدهی فرونشست زمین در مناطق خشک و نیمه خشک به یکی از چالشهای اصلی زیرساختی ناشی از تغییرات اقلیمی تبدیل شده است. هدف این پژوهش، مرور نظاممند فناوریهای نوینی است که تابآوری سازهها را در برابر اثرات تدریجی فرونشست زمین را به صورت چشمگیری افزایش میدهند. نتایج نشان میدهد که فناوری دوقلوی دیجیتال ) (Digital Twinبا ترکیب دادههای میدانی، مدلهای اطلاعات ساختمان ) (BIMو دادههای سنجش از دور مانند ) ،(InSARابزاری مؤثر برای تحلیل بلادرنگ تغییرشکلهای زیرسطحی فراهم میکند. توسعهی اینترنت اشیاء ) (IoTو شبکههای حسگری بیسیم نیز پایش خودکار سلامت سازهای ) (SHMرا ممکن ساخته است. بهکارگیری الگوریتمهای یادگیری ماشین و هوش مصنوعی ) (AI/MLدقت پیشبینی نرخ نشست را تا بیش از ٪۹۰افزایش میدهد. همچنین استفاده از بتنهای الیافی با عملکرد فوقالعاده ) (UHPFRCو مواد خودترمیمگر موجب افزایش دوام و انعطافپذیری سازهها میشود. نتایج مرور بیانگر آن است که ادغام فناوریهای ،IoT ، DT AIو مصالح هوشمند، رویکردی یکپارچه برای طراحی و مدیریت سازههای پایدار و واکنشپذیر در برابر مخاطرات زمینشناختی فراهم میکند