عنوان	اثر شدت تابش مادون قرمز و استفاده از پیش‌تیمار اولتراسوند روی کیفیت ظاهری کشمش در مرحله خشک کردن ثانویه در کارخانه های بسته بندی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	محتوای رطوبتی، امواج فراصوت، اسیدیته، چروکیدگی، شاخص قهوه‌ای شدن
چکیده	کشمش یکی از مهم‌ترین محصولات کشاورزی در ایران است. ترکیه، آمریکا و ایران بزرگترین صادرکنندگان کشمش جهان هستند. یکی از مراحل فرآوری کشمش، شست‌وشوی دوباره آن جهت از بین بردن مواد شیمیایی استفاده شده در خشک‌کردن اولیه، گرد و خاک و مواد زاید و هم‌چنین بهبود کیفیت محصول می‌باشد که متعاقب آن، خشک کردن مجدد (ثانویه) کشمش ضروری است. براساس مطالعات میدانی صورت گرفته، یکی از معضلات بسته‌بندی کشمش، غیر یکنواختی در رطوبت و کیفیت کشمش پس از خشک‌کردن ثانویه است. امروزه در اکثر کارخانه‌های فرآوری از سامانه هوای‌داغ برای خشک‌کردن ثانویه استفاده می‌شود. این سامانه دارای معایبی هم‌چون طولانی بودن زمان خشک‌شدن، مصرف انرژی و هزینه بالا می‌باشد. بنابراین بهینه‌سازی یا جایگزینی سامانه مذکور، از اهمیت بسزایی برخوردار است. بدین منظور روش خشک‌کردن مادون‌قرمز منفرد (در سه سطح 5/0، 7/0 و9/0 وات برسانتی‌مترمربع) با و بدون پیش‌تیمار اولتراسوند بر روی خواص کیفی کشمش (شاخص رنگ، اسیدیته، جذب مجدد آب، چروکیدگی و شاخص قهوه‌ای شدن) مورد مطالعه قرار گرفت. روش‌های خشک‌کردن اعمال شده اثر معنی‌داری روی جذب مجدد آب و چروکیدگی نداشتند. پیش‌تیمار اولتراسوند باعث بهبود کیفیت کشمش از منظر تغییرات رنگ و شاخص قهوه‌ای شدن گردید. همچنین کمترین میزان اسیدیته در روش مادون‌قرمز با شدت W/cm2 0.7 بدون پیش تیمار اولتراسوند بدست آمد.
پژوهشگران	مصطفی خجسته نژند (نفر سوم)، خسرو محمدی قرمزگلی (نفر دوم)، هاجر چالاک (نفر اول)، حسین غفاری ستوبادی (نفر چهارم)