عنوان	مطالعه‌ اثر دمای هوای داغ و پیش تیمار فراصوت روی کیفیت کشمش در کارخانه های بسته بندی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	اسیدیته، پیش‌تیمار، خشک کردن، کشمش، محتوای رطوبتی
چکیده	بر اساس مطالعات میدانی صورت گرفته، یکی از مراحل فرآوری کشمش در کارخانه‌های بسته‌بندی، شست‌وشوی دوباره آن جهت از بین بردن مواد شیمیایی استفاده شده در خشک‌کردن اولیه، گرد و خاک و مواد زاید و هم‌چنین بهبود کیفیت محصول می‌باشد که متعاقب آن، خشک کردن مجدد (ثانویه) کشمش ضروری است. یکی از معضلات کارخانه‌های بسته‌بندی کشمش، غیریکنواختی در رطوبت و کیفیت پس از خشک‌کردن ثانویه کشمش است. امروزه در اکثر کارخانه‌های فراوری از سامانه هوای داغ برای خشک‌کردن ثانویه استفاده می‌شود. باتوجه به معایبی که سامانه مذکور دارد بهینه‌سازی سامانه هوای‌داغ از اهمیت بالایی برخوردار است. از آن‌جایی که استفاده از پیش-تیمارها اثر مثبتی برخواص فیزیکی، شیمیایی و تغذیه‌ای دارد، خشک‌کردن با هوای‌داغ در سه سطح 45، 55 و65 درجه سانتی‌گراد و سرعت جریان هوای ثابت 5/1 متربرثانیه، با و بدون پیش‌تیمار فراصوت روی خواص کیفی کشمش (شاخص رنگ، اسیدیته، جذب مجدد آب، چروکیدگی و شاخص قهوه‌ای شدن) مورد مطالعه قرار گرفت، براساس نتایج به‌دست آمده، اثرات اصلی و متقابل پیش‌تیمار فراصوت و دمای هوای داغ روی شاخص‌‌های اسیدیته، چروکیدگی و قهوه‌ای شدن در سطح احتمال یک درصد و روی شاخص رنگ در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثر فاکتورهای مورد مطالعه در شاخص جذب مجدد آب، معنی‌دار نبود (P >0.05). در حالت کلی، با درنظر گرفتن کمترین تغییرات شاخص‌های رنگی، میزان چروکیدگی و قهوه‌ای شدن و لحاظ مقدار قابل قبول اسیدیته، خشک‌کردن با هوای داغ 55 درجه سانتی‌گراد با پیش‌تیمار فراصوت به عناون بهترین حالت پیشنهاد می‌شود.
پژوهشگران	مصطفی خجسته نژند (نفر سوم)، خسرو محمدی قرمزگلی (نفر دوم)، هاجر چالاک (نفر اول)، حسین غفاری ستوبادی (نفر چهارم)