عنوان	سنجش و ارزیابی فرآیند پایداری در روستاهای گردشگرپذیر مطالعه موردی: شهرستان عجب شیر- محور توریستی قلعه چایی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	گردشگری؛ گردشگری روستایی؛ سنجش و ارزیابی؛ پایداری؛ بارومتر؛ چرخه حیات؛ قلعه چایی
چکیده	امروزه نقش گردشگری در توسعه­­ی روستاها به عنوان یک چارچوب و روش اصلی برای نشان دادن میزان پایداری در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی توسعه محسوب می­شود؛ ولی بایستی توجه نمود که فرآیند سنجش میزان پایداری در روستاهای گردشگرپذیر مستلزم انتخاب متغیرها و مدل­هایی است که از توانایی لازم برای نشان دادن شرایط واقعی روستاها و همچنین پایداری آن­ها در مراحل مختلف توسعه برخوردار باشند. محور توریستی قلعه­چایی در شهرستان عجب­شیر نیز دارای نه روستای گردشگرپذیر بوده که در اثر ورود گردشگران دچار تغییراتی شده و نیازمند بررسی است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که با هدف ارزیابی پایداری در روستاهای محور قلعه­ چایی، و همچنین نمایش موقعیت روستاها درمراحل مختلف مدل چرخه حیات گردشگری و در نهایت بررسی ارتباط میان سطح پایداری با مراحل مدل چرخه حیات صورت گرفته است. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و به شیوه­ی پیمایشی صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را ساکنان نه روستای و همچنین گردشگران وارد شده به این منطقه تشکیل داده است. برای جمع­آوری داده­ها با استفاده از فرمول کوکران200 نفر از جامعه محلی و 200 نفر نیز از بین گردشگران به روش تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شده­اند. روایی محتوایی پرسشنامه­ها از دید کارشناسان و اساتید بسیار خوب و پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ 92/0 برای جامعه محلی و 90/0 برای گردشگران محاسبه شده است. داده­ها پس از جمع­آوری، با استفاده از مدل بارومتر پایداری، مدل چرخه حیات گردشگری و آزمون کندال تجزیه و تحلیل شده­اند. نتایج حاصل از پیاده­سازی مدل­ بارومتر نشان داد که تمامی روستاها در سطح پایداری متوسط و پایداری بالقوه قرار دارند؛ همچنین نتایج حاصل از مدل چرخه­ی حیات نیز نشان می­دهد که روستاهای قوزولجه با 550/0 و ینگجه با 523/0 در مرحله توسعه و بقیه­ی روستاها در مرحله درگیری هستند. همچنین بر اساس نتایج آزمون کندال بین سطوح مختلف پایداری و موقعیت قرارگیری روستاها همبستگی مثبت و معنی­دار وجود دارد که بیشتر در بعد پایداری اقتصادی و مرحله درگیری است؛ بنابراین در راستای استفاده از ظرفیت­های گردشگری برای دست­یابی به توسعه­ی پایدار روستاها بایستی اقداماتی در جهت تأمین امکانات و زیرساخت­های مورد نیاز برای جذب حداکثری گردشگران صورت گیرد.
پژوهشگران	صغرا نیرومند شیشوان (نفر سوم)، علی مجنونی (نفر دوم)، وکیل حیدری ساربان (نفر اول)