عنوان	مصالح سیمانی تاب‌آور و پایدار: مرور وضعیت موجود، چالش‌ها و نقشه‌راه آینده
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	سامانه‌های چندکاره، همزاد دیجیتال، اقتصاد چرخه عمر، چسباننده‌های کم‌کربن، خودترمیم‌شوندگی
چکیده	تاب‌آوری و پایداری مصالح سیمانی یک مسئله واحدِ چندبعدی هستند که باید هم‌زمان در مقیاس ریزساختار، عملکردهای چندگانه و چرخه‌ عمر بهینه شوند. در جبهه‌ی مواد، طیف چسباننده‌های کم‌کربن (ژئوپلیمر، LC3، CSA) و سامانه‌های چندکاره— از بتن‌های خودحسگر و ابرخازن‌های ساختاری تا مواد زیست‌فعال و خودترمیم‌شونده— به بلوغ آزمایشگاهی رسیده‌اند و ظرفیت ادغام کارکردهای انرژی/حسی با الزامات سازه‌ای را نشان داده‌اند. هم‌افزایی با ساخت دیجیتال و چاپ سه‌بعدی، مسیر «سازه‌های دیجیتال» مجهز به همزاد دیجیتال و پایش درجا را گشوده است، اما برای پایداری عملکرد در مقیاس واقعی هنوز به پروتکل‌های آزمون شتاب‌یافته و کنترل کیفیت اندازه‌پذیر نیاز است. در سطح سیستم، اقتصاد چرخشی (جایگزینی کلینکر/سنگدانه با پسماندها و طراحی برای بازیافت انتخابی) می‌تواند هم‌زمان ردپای کربن و ریسک‌های بهره‌برداری را کاهش دهد، ولی موانع استانداردگذاری ترکیب‌محور، اقتصادمقیاس و بازارپذیر پابرجاست. جمع‌بندی حاضر، ضرورت یک نقشه‌راه همگرا شامل"طراحی داده‌محور فرمولاسیون‌ها"، "خطوط پایلوت با کنترل حلقه‌بسته"، "کدهای کاملاً عملکردی همراه با تدارکات سبز"، و "بانک‌های داده‌ی میدانیِ متن‌باز" را برجسته می‌کند. تنها در این چارچوب است که نسل نوین مصالح تاب‌آور و پایدار از آزمایشگاه به زیرساخت‌های واقعی گذار می‌کند.
پژوهشگران	احمد فهمی (نفر ششم به بعد)، سحر زینت لو عجب شیر (نفر سوم)، علی مجنونی (نفر پنجم)، سهراب رفعتی زوارق (نفر چهارم)، حامد رحیم پور (نفر دوم)، محمدرضا حنفی (نفر اول)