عنوان	ارزیابی تأثیر نسبت وزنی ماسه به شن و اصلاح دانه‌بندی در مقاومت فشاری نمونه‌های بتنی
نوع پژوهش	پایان نامه و رساله دکتری
کلیدواژه‌ها	بتن، مقاومت فشاری، اصلاح دانه‌بندی، نسبت وزنی ماسه به شن، دوام بتن، طرح اختلاط بتن، منحنی دانه‌بندی فولر
چکیده	بتن به‌عنوان یکی از پرکاربردترین مصالح ساختمانی، نقش کلیدی در استحکام و دوام سازه‌ها ایفا می‌کند. با این حال، افزایش مقاومت فشاری بتن یکی از چالش‌های اساسی در حوزه‌ی مهندسی ساختمان می‌باشد که نیازمند بررسی عوامل مؤثر در طراحی و اصلاح ساختار آن می‌باشد. این پژوهش با هدف مطالعه تأثیر نسبت وزنی ماسه به شن و اصلاح دانه‌بندی سنگ‌دانه‌ها بر مقاومت فشاری و دوام بتن انجام می‌شود. در این پژوهش، مصالح سنگ‌دانه‌ای موردنیاز از یک کارگاه ساختمانی تهیه شده و نمونه‌های اولیه شاهد با استفاده از طرح اختلاط مرسوم ساخته می‌شوند. سپس با استفاده از رویکرد نوین اصلاح دانه‌بندی و طراحی یک ابزار در اکسل، دانه‌بندی مصالح به منحنی استاندارد فولر نزدیک شده و طرح‌های اختلاط جدید تدوین می‌گردد. نمونه‌های مکعبی بتن براساس این طرح‌ها ساخته شده و مقاومت فشاری و دوام آن‌ها از طریق ارزیابی میزان جذب آب سطحی مورد آزمایش قرار می‌گیرند. پیش‌بینی می‌شود نمونه‌های ساخته‌شده با دانه‌بندی اصلاح‌شده، در مقایسه با نمونه‌های شاهد، مقاومت فشاری بالاتر و درصد جذب آب کمتری داشته باشند. نتایج این پژوهش می‌تواند به ارائه یک روش نوین، اقتصادی و کارآمد در اصلاح دانه‌بندی سنگ‌دانه‌ها و بهبود طرح اختلاط بتن منجر شود. موفقیت این پژوهش براساس کاهش هزینه، افزایش مقاومت فشاری و بهبود دوام نمونه‌ها ارزیابی خواهد شد، که به ارائه راهکارهای جدید برای ارتقای کیفیت و عملکرد بتن در پروژه‌های عمرانی و صنعت ساخت‌وساز کمک شایانی می‌کند.
پژوهشگران	علیرضا بابائیان امینی (استاد مشاور)، غلامرضا استادی اصل (استاد راهنما)، احمد فهمی (استاد راهنما)، ذکریا احمدیان (دانشجو)